Andrzejkowe wróżby !

29 listopada – Andrzejki – wieczór wróżb (choć utarło się, że bawić i wróżyć można także w imieniny Andrzeja – 30 listopada).

TRADYCJA WRÓŻB ANDRZEJKOWYCH sięga, prawdopodobnie czasów pogańskich. Pierwsza  znana wzmianka o wróżbach andrzejkowych, pojawiła się w 1555 roku. Wiadomo, iż wróżby te odbywały się w wigilię św. Andrzeja. Patronem tego dnia jest Św. Andrzej z Galilei. Z zawodu rybak, później podróżnik. Życie zakończył na krzyżu. Imię Andrzej pochodzi z greckiego, oznacza siłę i odwagę. Wróżby  andrzejkowe, od początku miały na celu, jak dziewczęta mają poznać kandydata na męża. Gdy powstawała ta tradycja, wieczorem w wigilię imienin Andrzeja, spotykały się panny. Kobiety zamężne nie brały w tym udziału, ponieważ ich los,  był już przesądzony. Wierzono, że przyszłość objawiają duchy, które zstępują na ziemię. Uważano, aby w obrzędach nie brały udziału kobiety w błogosławionym stanie, ponieważ duchy mogłyby zaszkodzić dziecku. Kawalerowie nie brali udziału w andrzejkowych wróżbach, ponieważ mieli swój własny wieczór. Mężczyźni wróżyli sobie w noc poprzedzającą dzień Św. Katarzyny – męczennicy, który przypadał na 25 dzień miesiąca.

Najpopularniejsze wróżby w andrzejkowy wieczór to:

LANIE WOSKU

Do całej zabawy potrzebna jest miska z wodą, klucz z dużą dziurką i wosk ze świeczki. Jednak pamiętajcie, że tę wróżbę można wykonywać TYLKO W OBECNOŚCI DOROSŁYCH! Rozgrzany wosk jest gorący, a od świeczki coś może się zapalić! Wosk wlany przez dziurkę do miski ułoży się w jakiś kształt. Poczekajcie aż zaschnie i wyjmijcie go z wody. Zapalcie teraz lampkę i rzućcie światło na ścianę. Wasz wosk trzymajcie tak, aby na ścianę padał cień. spróbujcie z niego odgadnąć co wam wyszło? Może jakaś postać, zwierzę albo rzecz? To jest właśnie wasza wróżba!

SERDUSZKO

Na papierze technicznym albo brystolu trzeba narysować dwa duże serca i wyciąć je. Papier musi być sztywny, żeby potem nam się nie podarł. Serca malujemy na czerwono, najlepiej farbką. Na jednym piszemy imiona dziewczyn, jak najwięcej imion, nowe, starsze, zagraniczne. Na drugim piszemy imiona chłopców. Podczas wróżenia dajemy po kolei wszystkim pinezkę. Dziewczynkom pokazujemy serce z imionami chłopaków, ale odwracamy je tak, aby nie było widać imion. Trzymamy serce w powietrzu, napisami do siebie. Każdy musi wbić pinezkę w jakąś część serca. My sprawdzamy w jakie imię trafiono albo koło którego było najbliżej i informujemy o tym wszystkich. Trafione imię jest imieniem przyszłej żony lub męża.

KLEKS

Do tej wróżby potrzebna jest kartka papieru. Trzeba ją złożyć na pół, a potem rozłożyć, żeby dobrze było widać miejsce zgięcia. Musimy zdobyć też trochę atramentu albo gęstej farby. Na środku kartki, tam gdzie idzie zgięcie robimy kleksa czyli plamę. Kartkę z plamą składamy mocno i dociskamy. dzięki temu kształt się odbije na dwóch połowach. Rozkładamy kartkę i obserwujemy kształt. Co z niego wyszło? Co to może znaczyć na przyszłość?

KARTECZKI

Sprawa jest bardzo prosta. Na małych karteczkach piszemy różne wróżby. Mogą być śmieszne, ale nie wolno pisać rzeczy złośliwych ani brzydkich! Karteczki wrzucamy razem do woreczka albo miski. Kartek musi być tyle, ilu uczestników zabawy. Każdy losuje po jednej karteczce – to jego wróżba. Propozycje napisów: Niebawem poznasz pięknego blondyna.

W czwartek spotka cię szczęście.

Unikaj koloru czerwonego.

Ktoś się w tobie zabujał!

Jeśli jutro spadnie deszcz – będziesz mieć pecha.

BUTY

Zabawa z butami jest bardzo śmieszna. Każdy z uczestników zdejmuje lewego buta. Buty trzeba ustawiać od samej ściany w stronę drzwi w prostej linii. Buty muszą się dotykać czubek do pięty. Gdy buty się skończą przekładamy te z końca na początek w taki sposób, że sznur posuwa się naprzód. Właściciel tego buta, który jako pierwszy przekroczy próg najszybciej ze wszystkich weźmie ślub!

GROSIK

Każdy z uczestników wróżenia musi dostać monetę, najlepiej 1 grosz. Na podłodze kładziemy linę, kartkę albo w inny sposób zaznaczamy linię, której nie wolno przekroczyć, a z której się rzuca. Przed linią stawiamy niedużą miseczkę lub pudełeczko. Nie może być zbyt blisko! Uczestnicy po kolei stają na linii, myślą o swoim marzeniu, chuchają na grosik i rzucają nim do pudełka. Jeśli trafią – marzenie spełni się w przyszłym roku. Jeśli nie trafią, to oznacza, że muszą jeszcze poczekać.

Życzymy spełnienia się wszystkich wróżb i wspaniałej zabawy !

 

Ten wpis został opublikowany w kategorii Wydarzenia. Dodaj zakładkę do bezpośredniego odnośnika.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *